වර්ණා ගේ වීර ක්‍රියා..

බ්ලොග් අවකාශයේ මම ලියන පළවෙනිම හෑලල ලියන්න මට අවසර...

ඊයේ වෙච්ච සිදුවීමක් නිසයි මෙහෙම ලියන්න හිතුනේ.. වෙලාව රැ 12.30 හරියටම, මම ඉතින් තාම අම්මිගේ පොඩි කෙල්ල නිසා නිදා ගන්නේ අම්මි එක්කමයිනේ. පාඩම් වැඩ  වගයක් තිබුණු නිසා මම මගේ ලැපියේ වැඩක් කර කර හිටියේ.. අම්මි ඇදේ දොයි බබා කියල හිටියේ. මම ඉතින් බ්ලොග් පොස්ට් වගයකුත් අතාරින් අතර කියව කියව උන්න ගමන්ම සද්දයක් ආවා.සද්දයක් කියුවේ නිකන් තාප්පෙකින් පනින වගේ සද්දයක්. පොළොවේ අඩි ගැටෙන සද්දයක් වගේ එකක්, මම ඉතින් කොහොමත් කළුවරට බයයි සහ හොල්මන් අවතාර වලට හීනෙන් නිතරම බය වෙන නිසා මගේ ඉහෙන් කනෙන් දාඩිය දාගෙන ආවා.. 


ඔහොම්මම ටික වෙලාවකින් ආපහු සද්දයක් ආවා. මම ඉතින් හිමිට ජනේලෙන් බැලුව පාර දිහා..  අපේ ගෙදර තාප්පේන් අපේ ගේ ඇතුලට කව්රුහරි අවා වගේ තමයි මට හිතුනේ. හොල්මන් වලට බය උනාට මම ඉතින් නිර්බීත ළමයෙක් නිසා (අනේ ලැජ්ජාවකුත්  උපදිනවා) මම දොරත් අරගෙන එලියට ගියා බලන්න. මම ඉතින් ඉන්නේ නගරබද පරිසරයක නිසා මට ඉතින් එහා පැත්තේ ගෙවල් වල තාප්ප පේනවා ටිකක් ඉස්සුන්නාම කකුල් වලින්. වහලේ උඩට නැග්ගම ඉතින් ගෙවලුත් පේනවා..  මම ඉතින් දොර ඇරගෙන හොර පූසි වගේ විපරම් කරලා බැලුවා. එතකොට  මම දැක්ක එහා පැත්තේ ගෙදර තාප්පෙන් එක්කෙනෙක් ගේ වත්තට පනිනවා. තව එකෙක් එළියේ හිටියා පාරේ. මම දොරට මුවා වෙලා බැලුවේ. 

හොල්මන් අවතාර නෙමෙයි ඉතින් හොර කණ්ඩායමක් කියල අවසාන නිගමනේකට ආව ඉතින් මම ඒ වෙලේ මගේ හිත එක්ක තර්ක කරලා කරලා. වහාම ක්‍රියාත්මක වන පරිදි මම අම්මිව නැගිට්ටවල විස්තරේ කියුවා.  අම්මි ක්ෂණික ව නැගිටලා ඒ ගෙදර ට දුරකථන ඇමතුමක් දුන්නා. හොද වෙලාවට ඊටත් එහා පැත්තේ ගෙදර හිටියේ පොලිසේ මාමා කෙනෙක්. අම්මි ඒ ගෙදරටත් දුරකතන ඇමතුමක් දුන්නා. ඊට පස්සේ ඉතින් අපිට වෙන කරන්න දෙයක් නැති නිසා බලාගෙන හිටිආ. දඩින් බිඩින් කියල සද්ද වගයක් ආවා. වටේ පිටේ කට්ටියම එලි පෙහෙලියට ආව ඒ වෙලාවේම. අපිට ඊට පස්සේ ගියා බලන්න. තුන් දෙනෙක් ඇවිත්. දෙන්නෙක් පැනල ගිහින්.. කට්ටියගේ  අතේ හිල් අනේ එක්කෙනයි අල්ලගන්න පුළුවන් වෙලා තියෙන්නේ. කොහොම හරි ඉතින් වීර කාන්තාව උනා මම ඉතින්. හරිම ආඩම්බරයි අනේ. හිකිස්‌. ඔන්න ඔහොමයි වර්ණා හොරුන්ව අල්ලලා දුන්නේ. ඊටපස්සේ ඉතින් මට ගරු නම්බු නාම දෙන්න හැදුව මම එපා කියුවා. හිකිස්‌ ............