අහස් කුස සිසාරා
විදුලියේ තනු වැයෙන විට...
කුරැසියක ලියවුනු
වින්දනීය ශෝකාන්තයක්....
විසිරැණු වරලසකින් සැලි සැලී නික්මුණු
ප්‍රේමයේ පද වැල් හා
මුසුවන
ඒ මොහොතවල්....
වදන් වලින් නොනික්මුණු
හුදෙකලාවේ ආදරේ ගීතය සමග
නග්නව
රැධීරයෙන් නැහැව
හුස්මට එක්වී මියැදෙන....තවත් එක් ප්‍රේමයේ ශෝකාන්තයක්....
නොදිරවූ සංධ්වනියක්....
ප්‍රේමය හුගාක් වෙලාවට ගේන්නෙ, ශෝකාන්ත තමා යාලු..:(
ReplyDeleteශෝකය මහා මෙරක් වගේ යාලු
ReplyDeleteකවුද හිතුවෙ මෙහෙම වෙයි කියල නේද...
ReplyDeleteකවදාවත් හිතපු නැති දේවල් සිද්දවෙන්නේ.. ඒ නිසා මහා මෙරක් වගේ හිතන එක නවත්තලා දැම්මා..
ReplyDeleteප්‍රේමය, ආදරේ එකිනෙකට වෙනස් දෙකක් මම් හිතන්නේ.
ReplyDeleteඔව් වෙනස්.. දේවියනට කරන්නේ අපි ප්‍රේමය,.. අදරවන්තයට හෝ ආදරවන්තියට කරන්නේ ආදරය.. එහෙමයි කියලයි මට හිතෙන්නේ ඒ වෙනස..
ReplyDelete