මෙවන් විපතක් නැවතත් සිදු නොවේවා..!!

මගේ ගම සලාපුරය.. සලාපුරේ තමයි මම ඉපදුනේ හැදුනේ වැඩුනේ, මම පාසල් ගියේ, මගේ දෙමව්පියන්ගේ ගම සහ කවදාහරි මගේ ළමයින්ගේ ගමත් වෙන්නේ. මොකද මගේ ජිවිතේ එක්ක මගේ ගම ගොඩාක් සමීපයි. මේ ගම මට එදා ඉදන්ම පුදුම විදියට ආදරේ කලේ. හරියටම මම මේ ගමටම ඉපදුනු කෙනෙක් වගේ. ඒ මුහුදු රැල්ලට, ඒ ලුණු රස දැනෙන හුළගට, මේ පාරවල්, පල්ලි හැමදේකටම මම පුදුම විදියකට ආදරේ කළා. A/L කරන කාලේ මම අවුරුද්දක් විතර ගමෙන් පිට හිටියා. නිවාඩුවක් ලැබුනාම මම ඉක්මනින් දුවගෙන එන්නේ මේ සලාපුරේ හුලගක් දැනුනත් සැපයි කියලා. කිසිම කලබලයක් නැති මගේ ගම සලාපුරය නැත්තම් හලාවත අද මුළු ලංකාවේම කතාවට ලක්වෙන ගමක් වෙලා. මුහුදු මට්ටමේ ඉදන් අඩි 6 ක් පහලින් මගේ ගම පිහිටලා තිබුනත් සුනාමියටවත් මගේ ගමට , ගමේ මිනිස්සුන්ට කිසිම දෙයක් කරන්න බැරි වුනේ මගේ ගම එදා ඉදලාම ආරක්ෂා කරපු දේවමෑණියෝ එදාත් අපේ ගම අපිට ආරකෂා කරපු නිසා. කිසිම උවදුරකටවත් ලක්වෙලා නැති මගේ ගම අද මළගෙයක් වගේ හෙනට නිශ්ශබ්දයි. සතුටින් කෑ ගහලා යන කුරුල්ලෝ අද පේන්නවත් නැහැ. අද හැමෝම දුක් වෙන දවසක්. මුළු නගරෙම කළුකොඩි දාලා.. මිනිස්සු හැමෝම කතා කරන්නේ එකම මාතෘකාවයි.. ඒ ඉන්දන මිල පහල දාන්න කියලා පාගමනක් ගිය මිනිස්සුන්ට අසික්කිත විදියට වෙඩි තියලා එක් මිනිසෙක්ව මරණයට පත් කරපු හමුදාව හෙලාදැකිම.
එදා වේල හොයාගන්න මහා මුහුදට පින් දෙන මිනිස්සුන්ට මේ කරපු අපරාදය මුළු රටම හෙළාදකිනවා. මම ඒ මිනිස්සුන්ගේ දුක දැකලා තියෙනවා. මම ජිවත් වෙන්නේ හලාවත නගරය මැද. ඒ මිනිස්සු ජිවත් වෙන්නේ මුහුද ලග. කොච්චර බියකින්ද ඒ මිනිස්සු ජිවත් වෙන්නේ කොයි මොහොතේ දිය රල පෙළ තමන්ව ඩහගනිද කියලා. එත් මිය ගිය අපේ සහෝදරයා ජීවිතේට හිතන්නෙවත්  නැතුව ඇති එයාගේ ජිවිතේ මේ විදියට ඉවරවෙයි කියලා. 
සිද්දිය වෙන වෙලාවේ මම හිටියේ ඔෆිසියේ. සිද්දිය වෙන තැනට දුරයි. එත් එතන හිටපු අයගෙන් මම ගොඩාක් දේවල් දැනගත්තා. මිනිස්සු කිසිම කලබලයක් කරන්න නෙමෙයි ඇවිත් තියෙන්නේ. සාමකාමී පාගමනක් පල්ලියේ පියතුමාත් එක්කයි ඇවිත් තියෙන්නේ. ඒ මිනිස්සුන්ට මේ විදියට අත් බෝම්බ වලිනුයි උන්ඩ වලිනුයි උත්තර දෙන එක කොච්චර අසාධාරණද.? ඒ වගේම ඒ සහෝදරයාව රෝහලටවත් අරන් යන්න ඉඩ නොදී පාගලා දාලා... 
මේ රටේ තියෙන්නේ තනිකර ඒකමතික පාලනයක්.  මේ හමුදාව තනිකර රබර් වලින් හදපු හමුදාවක්. කිසිම හැගීමක් දන්නේ නැති මිනිස්සු. මිනිහෙක්ගේ ජිවිතයක් කියන්නේ කොච්චර වටිනා වස්තුවක්ද.. අම්මා කෙනෙක් දරුවෙක්ට ජිවිතයක් දෙන්න කොච්චර දුක් විදිනවාද. ඒ ජීවිතය මේ සාහසික මිනිස්සු තප්පර ගානකින් විනාශ කරලා දාන්න තරම් කුරිරු වුනේ කොහොමද.. මේ සිද්දිය මගේ ගමේ මේ වුනු අපරාදේ මුළු ගමටම කාලාන්තරයක් යනකන් මතක හිටීවි... 

මෙන්න මෙතනින් මිනිස්සු කියන විස්තර බලාගන්න පුළුවන්

\

මුළු ගමම එකතු වුනා

බිෂොප් මිනිස්සුන්ට කතා කළා

පල්ලියේද

මිනිහෙක් ගේ නැති වුනු ජීවිතේට වටිනාකමක් එක් කරන්න මුළු ගමේම කළු කොඩි එසවුනේ මෙහෙමයි.

මමත් කළු කොඩියක් එල්ලුවා

ඒ වගේමයි හලාවත් මාළු මාකට් එකේ කිසිවෙක් අද 5 වෙනි දිනේටත් මාළු වෙළදාම නතර කළා...

මහාරාජා මෙහෙමයි හිටියේ හලාවත.

මේ තාත්තා කෙනෙක්. තාත්තා කෙනෙක්ගේ ජිවිතයක් නැති වුනු දුක මම වෙන කාටවත් වඩා හොදටම දන්නවා. මේ දරුවන්ටත් ඒ දුක හිමිවුණා.. ආපහු මෙවන් විපතක් හතුරෙක්ටවත් සිද්දවෙන්න එපා කියලා මුලු ගමම ප්‍රාර්ථනා කරනවා...

ප.ලි.-පින්තුර ලබා දුන්නේ ජයසංක අයියා.. සමහර ඒවා මුණු පොතෙන්, සමහර ඒවා මම ගත්තු ඒවා...