මෙහෙමත් ගුරුවරු

මම මේ කියන්න යන්නේ මේ රටේ ඉන්න ටියුෂන් කඩ කාරයෝ ගැන. ආවේගශීලිව ලියන නිසා මන් ගැන වැරදියට හිතන්න එපා. මගේ කටින් නරක වචනයක් එහෙම පිටවුනොත් සමාවෙන්ට ඕනෑ..

මේ මම කියන්න යන්නේ මගේ සහෝදරියෙක්ගේ යාලුවෙක් ගේ  නංගි කෙනෙක්ට වුන දෙයක් ගැන. ඒ නඟා පනම් අතින් තරමක්(ගොඩක්ම නෙමෙයි) දුර්වල වෙච්චි , ඉස්කෝලේ මොන මගුලක් වත් උගන්නන්නේ නැති වෙච්චි, කොළඹ පන්ති යන්ට පටන් ගත්ත ලු. මේ කියන නංගි කරන්නේ ගණිත විෂය ධාරාවන්, මෝඩ ළමයෙකුත් නෙමෙයි ලු. මේ නංගා ඉගෙන ගන්න පාසලේ ගණිත විෂය උගන්නන ගුරුතුමී විෂය උගන්වන්න මැලිකමක් දක්වනවාලු. නිතර පන්තියට එන්නෙත් නැහැලු, මේවා ඔයාල පන්ති වලින් කරගන්න කියල කියනවලු, ඉතින් සමහර පන්ති යන්නේ නැති ළමයි, අනේ මිස් අපි පන්ති යන්නේ නැහැ, ඒ කොටස කියල දෙන්නකෝ කියල කියුවම කියනවලු  ඇයි මට ඒ වගක් වේලපහින් කියුවේ නැත්තේ, දැන් කරන්න බෑ, ඒවා කරොත් අනිත් ඒවා කරන්න කාලේ මදියි කියනවලු. ඒ උනත් කරන මගුලකුත් නැහැලු, ඉතින් ඒ පන්තියේ ඉන්න හැමෝම  පන්ති යන්න පටන් ගත්තලු


ඉංගිරිසි මාධ්‍යයෙන් මේ ළමයි හදාරන නිසා ඒ ගමේ පන්ති නැහැලු ඒ මාධ්‍යයෙන්, ඒ නිසාලු කොළඹ පන්ති යන්න පටන් ගත්තලු, කොළඹ රටේ  මම නම නොකියන ආයතනයක මෙයාලා පන්ති වලට ගියාලු.,, Theory ගාස්තුව 4000 ක් ලු, Revision 2000 ක් ලු, ඒක විෂයකට විතරක්. ඒ ගාස්තුව අය කරන්නෙත් සති 4 කට සැරයක්ලු. ඉතින් මේ නංගිලා සෙට් ඒක මුලින් ගියාලු නොකඩවා. එත් පස්සේ පස්සේ මෙයාල කොටස් දෙකකට සහභාගී උනාලු. කොටසක් Theory  ගියාලු කොටසක් Revision ගියාලු. පස්සේ නෝට්ස් හුවමාරු කරගත්තලු. 


ඒක දවසක් මේ මම මුලින් සදහන් කරපු නංගි ට class fees ගෙනියන්න බැරි උනාලු, අන්තිම සතිය නිසා එයා හිතුවලු ලබන සතියේ ගෙනියනවා කියල, මොකද එදා එයාගේ අම්මට සල්ලි දෙන්න පුළුවන් කමක් තිබුනේ නැහැලු ඒ නංගිගේ, ඒක දවසක් පන්ති නොගියාම ගොඩාක් කොටසක් පාඩු වෙන නිසා මේ නංගි අනිත් යාලුවොත් එක්ක ගියාලු, මේ නංගිලා ඉන්න ගමේ ඉදන් මේ පන්තියට  යන්න පැය 5 ක් යනවලු. 


ඔන්න ඉතින් එදා ඒ නංගි සල්ලි ගෙනාවේ නැති නිසා එයාව පන්තියට ගත්තේ නැහැලු, ඒ නංගි කොච්චර කියුවත් ගත්තේ නැහැලු, දුර ඉදන් එන්නේ කියුවත් ඇහුවේ නැහැලු, ගෙදර යන්න කියුවලු, මේ නංගිගේ යාළුවො එයාලට උගන්නන මිස් ගාවට ගිහින් කියුවලු, අපි දුර ඉදන් එන්නේ, එයාව පන්තිය ගන්න බැහැයි කියුවා, class fees ගෙනත් නැති නිසා, එයාට සල්ලි ප්‍රශ්නයක් නිසයි මිස් ගෙනත් නැත්තේ කියල.


අර හිතක් පපුවක් නැති මිස් , (මට උන් වගේ උන්ට මිස් කියන්නත් ලැජ්ජයි,) ඒ ගැහැණිය කියුවලු අහ්හ් ඉගෙනගන්න නම් සල්ලි වියදම් කරන්න වෙනවා තමයි, සල්ලි නැත්තම් ඉගෙනගන්නේ නැතුව ගමේ වෙන රස්සාවක් කරන්න කියන්න, සල්ලි දීලා එන්න කියන්න නැත්තම් යන්න කියන්න, සල්ලි නැත්තම් උගන්නන්නේ නැහැ මම, දන්නවද මගේ ගේ දැන් තට්ටු 5 ක් කියල කියුවලු. 


අර නංගිලා ටිකට කර කියාගන්න දෙයක් නැතිව ගියාලු, ඉති ඒ නංගි එලියට වෙලා අඩ අඩ ඉන්නවා දැකපු අම්මා කෙනෙක් කියුවලු, ඔයා දුව දැන් ගෙදර යන්න, මන් ගාව සල්ලි ඒ තරම් ගොඩක් නැහැ, මම ඔයාව නැත්තම් පන්තියට යවනවා, ඔය මෙතන කොච්චර ඇඩුවත් මුන්ගේ හිත උණු වෙන්නේ නැහැ. ඒ නිසා දුව ගෙදර යන්න කියුවලු. ඉතින් ඒ නංගි ගෙදර ආවලු. එයාට ඉගෙනිමම එපා වෙලා. දැන් කිසිම පන්තියකට යන්නෙත් නැහැ, ඉස්කෝලේ යන්නෙත් නැහැ, අපි ගොඩාක් එයාගේ හිත හැදුවා. තාමත් හදනවා. ඔයාගේ දුප්පත්කමට ගරහපු එවුන්ට පෙන්න කොහොමහරි ඔය ඉගෙනගෙන්න පෙන්නන්න කියල. අපි ටිකක් සාර්ථකයි, එයා දැන් පාඩම් කරන්න පටන් අරන්, එත් එයා මාසයක් විතර පොතක් අල්ලුවෙවත් නැහැ. 


දුප්පත්කම අතේ අරන් ඉපදුනු අය ඉගෙනගන්න හොද නැද්ද? පෝසත් මිනිස්සුන්ට විතරද මේ රටේ ගුරුවරු උගන්නන්නේ. 


මේ වගේ අයට ගුරුවරු කියලද කියන්න ඕනා?